สวัสดีไดอะรี
เวียนมาอีกปีแล้วกับทริปประจำปีที่เกาะหลีเป๊ะ หลังจากที่งดไปเมื่อปีที่แล้วเพราะใหม่ลางานไม่ได้ (คือจริงๆ ก็ได้แหละ แต่กว่าจะรู้ว่าได้หยุดหรือไม่ได้หยุดตั๋วก็แพงละ อดไป)
ปีนี้ แพลนกันมาตั้งแต่กลางปี ซื้อตั๋วเครื่องบิน พค. จองโรงแรม ตุลา เรียกว่าแพลนกันมาแบบนานมากจริงๆ เมกุมิพามิซุโน่ซัง สามี มาร่วมทริปด้วยเป็นครั้งแรก ก็ไม่รู้มิซุโน่ซังจะโอเคมั้ย แต่ดูเหมือนจะเอนจอยดีอยู่นะ
2015/12/22
เทรุเดินทางตั้งแต่คืนนี้ พักแถวๆ ซอยรางน้ำหนึ่งคืน รอเมกุมิ แล้วก็เดินทางพร้อมกันวันที่ 24
ฝากของให้เทรุเอาไปให้ฝ้ายด้วย พี่เป๊กเป็นคนมาเอาเพราะว่าที่ทำงานอยู่แถวๆ นั้นพอดี
2015/12/25
ทำงานเป็นวันสุดท้ายของปี ขอหัวหน้าเลิกเร็ว (朝食シフト) วันนี้งานโคดยุ่ง ทำเท่าไหร่ๆ ก็ไม่เสร็จสักที ว่าจะก็อปปี้ไดอะรีเก่าจากไดคลับไปไว้ที่ใหม่ให้เสร็จ ก็ไม่เสร็จ แง มันไม่ทันนี่นา
เลิกงานปุ๊บก็วิ่งเลย แวะไปยิมก่อน (ที่ต้องไปไม่ใช่อะไรนะ เพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายละ ยกเลิกสมาชิกไปแล้ว) วิ่งพอได้เหงื่อแล้วก็อาบน้ำ รีบกลับบ้านไปเก็บกระเป๋า ซักผ้า สรุปว่าไม่มีเวลากินข้าวล่ะ ก็กินซาลาเปารองท้องไป
กว่าจะซักผ้าเสร็จก็สามทุ่มกว่า โอ้ย อย่างรีบ รีบจนตอนเช็คอินลืมบอกหมายเลขสมาชิกไมล์ เทรุบอกว่าทีหลังเคลมได้ แต่มันยุ่งยากจริง อยากเขกหัวตัวเอง ลืมได้ไง!
เรื่องขุ่นใจกับการบินไทยคงไม่เล่าละกัน เดี๋ยวจะของขึ้นอีกรอบ เป็นว่าหลังทริปนี้ก็กรวดน้ำคว่ำขันกันเลยนะ เสียความรู้สึก
ขึ้นเครื่องได้ก็ตีตั๋วนอนเลยจ้า หลับๆ ตื่นๆ นอนไม่สบายหรอก มาตื่นเอาตอนเกือบถึงกรุงเทพฯ ได้ดู Antman ไปครึ่งเรื่อง
คราวนี้ RQ ขออาหารพิเศษด้วยนะ fruit basket ชื่อก็บอกแล้วว่ามีแต่ผลไม้แน่ๆ ได้กินผลไม้สะใจเลย
2015/12/26
ถึงกทม แล้วก็จัดการเช็คอินไฟลท์ไปหาดใหญ่ แวะกินข้าวที่สนามบิน จริงๆ คือไม่รู้ว่าจะมีอาหารเสริฟบนเครื่องอีก ถ้ารู้ก็คงไม่กิน
ไม่มีรูปเลยจ๊ะ ง่วง นั่งหลับมาตลอดทาง
ตัดตอนมาถึงหาดใหญ่ นั่งรถตู้ไปปากบาราแล้วนั่งเรือเฟอร์รี่ไปหลีเป๊ะเลยละกัน
ตามด้วยเกาะไข่ ดีนะที่ถ่ายตอนไม่มีคนไว้ได้ทัน
เนื่องจากว่าโทรมมาก ขอไม่ออกสื่อ55+
เรือเที่ยวนี้จะแวะที่ตะรุเตากับเกาะไข่ด้วย ถ้าขึ้นเที่ยว 11.00 จะไม่แวะเลย ก็จะใช้เวลาแค่ชั่วโมงเศษๆ ถ้าแวะก็สองชั่วโมง
ถึงหลีเป๊ะประมาณบ่ายสองโมง เทรุมาเช็คอินรอละ ใหม่เดินหลงไปฝั่งวิลล่านู่น เอ๋อมาก คือจริงๆ เราจองฝั่งรีสอร์ทนะ คนละที่กัน
เทรุบอกว่า พนักงานหาบุคกิ้งเราไม่เจอ ก็เลยไม่ได้ห้องที่จองไว้ตอนแรก ของเราได้อัพเกรด แต่เมกุมิกับโอโต้ซังดาวน์เกรด เค้าก็คืนเงินให้นะส่วนต่างวันละ 600 บาท 6 วันก็สามพัน
ห้องเราอยู่มุมพอดี ติดกับส่วนที่กำลังก่อสร้างอยู่ เสียงดังมาก กลางวันนี่แทบไม่ได้พักผ่อนเลย ต้องออกไปข้างนอก
ที่จริง รร นี้ก็ดีนะ แต่แอบคิดว่าการบริการไม่สมราคาห้องอ่ะ เลยไม่แนะนำ (คืนละห้าพันบาท ไม่ติดทะเล ไม่เห็นอะไรเลย) ที่จริงใหม่ก็ไม่ซีเรียสเรื่องห้องนะ ขอแค่สะอาดก็พอ ยังไงๆ เราก็ไม่ค่อยได้อยู่อยู่แล้ว ออกข้างนอกกันทั้งวัน คราวหน้าคงไปพักที่ถูกกว่านี้
มื้อเย็นไปกินอาหารทะเลที่ดายารีสอท ไม่ได้ไปตกปลาก็ซื้อเค้าเอา สดๆ จากทะเลเหมือนกัน กิโลละ 500 บาท (เค้าขายเป็นขีด ขีดละ 50 บาท)
เหนื่อยมาวันนี้ นอนห้าทุ่ม ตื่นตีห้าครึ่ง ตามเวลาญี่ปุ่น 7.30 พอดี เซ็งเลย อยากตื่นสายๆ บ้างง่ะ
2015/12/27
วันนี้ไปดำน้ำกัน เลือกโปรแกรม A ร่องหินจาบังเกาะหินงาม หาดทรายขาวเกาะราวี แล้วก็ปิดท้ายด้วยเกาะอาดัง
จุดแรก น้ำแรงมาก ค่อนข้างน่ากลัวทีเดียว ลงไปแป๊บเดียวละรีบขึ้นมา ต้องค่อยๆ เกาะเชือกไป เจอจังหวะที่ต้องสวนกับคนอื่นแล้วต้องปล่อยมือ โดนน้ำพัดไปซะไกล เทรุต้องช่วยดันกลับมา
พร้อมกันท
มีเจ้าหน้าที่อุทยานมาเก็บตั๋วด้วย ถ้าไม่ได้ซื้อมาก็ต้องจ่ายคนละ 200 บาท (คนไทย 40 บาท) เห็นว่าเค้าไม่ให้เอาหินมากองแล้วล่ะ เพราะเวลามันล้มแล้วหินแตก
แต่ จนท ก็บอกว่าไม่เป็นไร ถ้าเอามากองก็อย่าลืมทำให้อยู่ในสภาพเดิมก่อนกลับ ก็ไม่ได้ทำหรอก เพราะเห็นว่าเค้าห้ามแล้ว เมื่อก่อนเค้าก็อาจจะห้ามนะ แต่เราไม่รู้
พักทานข้าวกลางวันที่หาดทรายขาว
ตอนจะกลับ ฝนทำท่าจะตก แล้วก็ตกจริงๆ ตอนดำน้ำที่จุดสุดท้าย
พี่กัปตันคนนี้ไม่ค่อยเฟรนลี่เท่าไหร่ พรุ่งนี้เราเลยขอเปลี่ยนกัปตัน
เห็นว่าคนใหม่นี้รับออกไปตกปลาด้วย ที่เรือมี GPS กะโซนาร์ ทันสมัยดีจริง จ่ายค่าเหมาเรือไป 2,500 บาท รวมอาหาร (เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องมาก พี่เค้าเก่งจริง ได้ปลามาเยอะเลย)
อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปหาอะไรอร่อยๆ กิน
walking street เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะปีนี้ ร้านรวงเยอะขึ้น
เย็นนี้ไปกินข้าวเย็นที่ร้านอินเดีย ไม่อร่อยเลยเสียดายตังค์มาก
2015/12/28
เช่าเรือออกไปตกปลา ใหมกับเมกุมิไปรอที่เกาะรอกลอย นั่งๆ นอนๆ ช่วงเช้า กลางวันเทรุกลับมา บอกว่าได้ปลาเพียบเลย เยอะจริงๆ ด้วยล่ะ
เห็นเรามั้ย?
พอพักทานกลาววันแล้ว มิซุโน่ซังก็มารอที่เกาะกับเราด้วย ใหม่ก็นั่งๆ นอนๆ อ่ะนะ มีลงไปเล่นน้ำแป๊บนึง
น้ำใสมากๆ น่าเล่น
เกาะนี้มีสัญญาณมือถือด้วย ก็เลยได้เล่นเน็ตแก้เบื่อเป็นระยะๆ
บ่ายๆ คนเริ่มซา หาดนี้เป็นของเรา
รูปครอบครัว
เทรุนี่แดดเผาไปแล้วเรียบร้อยตั้งแต่วันแรก
ก็บอกให้ทาครีมกันแดดอ่ะนะ คงทามั๊งแต่ไม่ทั่ว เห็นตอนแรกใหม่นี่กรี้ดเลย อุตสาห์บอกให้ทาครีม ซื้อมาให้ด้วย เง้อ ผู้ชายหนอผู้ชาย
วันนี้กลับเข้าเกาะห้าโมงกว่าๆ เลยให้ทิปกัปตัน (ชื่อพี่จอห์น) ไปสามร้อย
ก่อนกลับเข้าเหาะ พี่จอห์นพาไปซื้อกุ้ง อันนี้คือบ่นมาแต่เช้าละว่าอยากกิน เรือกุ้งส่วนใหญ่จะเข้าฝั่งกันหมดแล้ว เหลือแต่ลำนี้ล่ะที่จอดอยู่ใกล้ๆ หาดซันไรซ์ ได้กุ้งตัวโตโลละ 500 มาสองกิโล แบ่งทำวันนี้ครึ่งนึง พรุ่งนี้อีกครึ่ง
ปลาที่ได้มา เราก็แบ่งทำอาหารส่วนนึง ที่เหลือก็ให้พี่จอห์นไปหมดเลย รู้มาว่าทีหลังพี่จอห์นเอาไปขายล่ะ 55+ ก็ไม่เป็นไร ยังไงก็กินไม่หมดเนาะ ให้เค้าไปอย่างน้อยๆ เค้าก็ยังเอาไปทำประโยชน์ได้ ก็คงขายได้ไม่กี่ตังค์หรอก
เหมียวมาเฟียที่โรงแรม
เทรุเอาปลาที่จับได้มาให้กิน (เหลือจากที่ทำซาชิมิ) ทีนี้ล่ะไม่ไปไหนเลย มานั่งรอนอนรอ ฮ่าฮ่า เค้าก็เลี้ยงแมวดีนะที่นี่ เห็นมีปลอกคอทุกตัวเลย
นี่อีกตัว
ปลาที่ได้มาวันนี้ เป็นปลาตัวแบนๆ สีขาวๆ หมดเลย ใหม่อยากกินปลาเก๋า (ฮาตะ) ก็บอกให้เทรุจับมาให้ได้ ปรากฏว่าไม่ได้ฮ่ะ เทรุบอกไม่เป็นไร พรุ่งนี้เอาใหม่
อาหารอร่อยมากวันนี้ กินเยอะมาก หมดไปแปดร้อยกว่าบาท ตอนนี้โอโต้ซังฉลาดแล้วนะ รู้ว่าเบียร์สั่งเค้ากินแล้วมันแพงก็เลยเอามาเอง จริงๆ ก็ไม่ดีหรอก แต่มันมืดเนาะ ไม่มีใครเห็น
กุ้งเอามาย่างสมุนไพรกะทอดกระเทียม อร่อยขนาดต้องเลียนิ้วกันเลยทีเดียว โอโต้ซังประทับใจมาก เพราะกุ้งกะปลาเราฝากให้เค้าทำอาหารให้ คิดค่าทำแค่ 300 บาทเอง วันนี้จ่ายค่าอาหารไปแปดร้อยกว่าบาท ถ้าเป็นร้านอาหารที่ญี่ปุ่นเค้าคงไม่ทำให้หรอก แถมยังเอากุ้งฝากใส่ตู้เย็นไว้ข้ามวันข้ามคืนอีก Thailand only
2015/12/29
ออกไปตกปลากันอีกแล้ว
คราวนี้ พี่จอห์นพาเราไปทิ้งไว้ที่เกาะอาดัง หาดอะไรก็ไม่รู้ (สองปีที่แล้วก็เคยมานะที่หาดนี้ หอยเม่นเยอะมาก) ตรงนี้ก็สวยดี เงียบกว่าเกาะรอกลอยเมื่อวานนี้ด้วย แต่ไม่ค่อยมีอะไรให้ดูเท่าไหร่
หนุ่มๆ ออกไปตกปลากัน พอบอกพี่จอห์นว่าอยากกินปลาเก๋า แกก็พาไปตรงที่ตกปลาเก๋า วันนี้เลยได้มาแต่ปลาเก๋าทั้งนั้นเลย ปลาอื่นไม่ได้ จุนเปบอกว่า ทะเบะโฮได (บุฟเฟต์) ฮ่าฮ่า
เห็นว่าปลาเก๋า (ภาษาญี่ปุ่นเรียก ฮาตะ) ตัวโตที่สุดที่จับได้วันนี้ ผลงานมิซุโน่ซัง ได้ไม่เยอะแต่ได้ตัวโต สุดยอด
ช่วงบ่าย หลังจากทานข้าวแล้ว ย้ายไปที่หาดทรายขาว เกาะราวี
อันนี้ใหม่พูดกับเทรุตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะนะว่า ไม่มีห้องน้ำนี่มันลำบากมากเลย ถ้าปวดเบานี่ก็ยังพอทนนะ ไปฉี่ในทะเลก็ได้ แต่ปวดหนักนี่สิ จะให้ทำยังไง ที่หาดทรายขาวมีห้องน้ำ แล้วใหม่คิดว่าช่วงบ่ายคนคงไม่เยอะมาก เพราะส่วนใหญ่เค้าจะมาพักทานข้าวกลางวันกัน
บ่ายๆ ไม่ค่อยมีคน
ทานข้าวแล้ว หนุ่มๆ อันได้แก่ โอโต้ซัง เทรุ จุนเป ก็ไปตกปลากันต่อ มิซุโน่ซังอยู่รอที่หาด
เกิดเรื่องระทึกคือ ลิงมาขโมยกระเป๋าเมกุมิไป คือมันก็เล็งอยู่นานแล้วว่าในกระเป๋ามีมันฝรั่งทอด ก็ไปชิงกลับมาได้ทันอ่ะนะ แต่ตกใจมากทั้งสามคน เลยเปลี่ยนที่นั่งไปนั่งไกลๆ ลิงหน่อย
ช่วงบ่ายลงไปสนอกเกิ้ลกัน ก็ไปไม่ไกลหรอก แค่ตรงที่มีทุ่นกั้น ปลาเยอะดี
เทรุบอกว่าใหม่ดีขึ้นมากเลย เมื่อก่อนจะไม่กล้าลงน้ำเท่าไหร่ ตอนนี้สบายแล้ว โดดลงเรือก่อนเพื่อน กลับขึ้นมาก็ทีหลังชาวบ้าน ไม่กลัวเลยสักนิด
บ่ายนี้ได้ปลามาไม่เยอะเท่าไหร่ แต่ได้เจ้าตัวขาวๆ นี่มาหลายตัวเลย จัดการเอาไปย่าง แล้วเทรุก็เลือกตัวโตมาทำซาชิมิด้วย ใหม่ไม่กล้ากินนะ กลัว
กินข้าวเย็นเสร็จ ไปกินโรตีต่ออีก ไม่อ้วนยังไงไหว
กลับมาจากไทยรอบนี้ กระโปรงฟิตทุกตัวเลย 55+
2015-12-29
ออกไปเที่ยวมาสามวันติดๆ วันนี้เริ่มเหนื่อย ก็เลยตกลงวันว่าจะพักผ่อนกันสบายๆ ไม่ออกไปไหนกันสักวัน
จริงๆ พรุ่งนี้จะกลับแล้วถ้าไม่ไปวันนี้ก็คือไม่ได้ไปละ แต่ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าเหนื่อยแล้ว ก็ตามนั้นนะ
ทะเลหลีเป๊ะวันนี้ ก็ยังสวยเหมือนเดิม
บันดาหยารีสอร์ท
ไปถ่ายรูปกัํนนนน ขอบอกว่าแดดแรงมาก แสบตาสุดๆ
พอจะเล่นน้ำ ก็เปลี่ยนเป็นชุดนี้จ๊ะ กลัวแดด กลัวแมงกระพรุนด้วย
ใหม่โชคไม่ดีที่แพ้แมงกระพรุน ตัวเล็กๆ (แตนทะเล) มันไม่ค่อยร้ายหรอก โดนแล้วก็แสบๆ แต่เคสตัวเองนี่ โดนแล้วสักพักมันจะคันมาก และจะแดงเหมือนโดนยุงกัดเลย
โดนแมงกระพรุนตั้งแต่วันแรกที่ลงสน็อกเกิ้ล ทั้งแขนขาหน้าตัว นี่ขนาดใส่ตั้งแต่หัวถึงเท้ายังโดนเลย (หน้านี่ก็ช่วยไม่ได้ล่ะ ไม่มีอะไรกัน) คันมากกกกกกกก ถ้าไม่ใส่อะไรแบบนี้ไม่ยอมลงน้ำเด็ดเลย
หาดซันไรส์แมงกระพรุนเยอะ ใหม่ไม่กล้าลงน้ำเลย ฝั่งหาดพัทยาไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เซฟๆ
วันสุดท้ายละ กินส่งท้ายซะหน่อย
เดินไปเรื่อยๆ จนถึงหาดซันไรส์ แวะกินนู่นนี่กันเป็นระยะด้วย แถวนี้มีร้านส้มตำไก่ย่างอร่อย เมื่อก่อนไม่ค่อยมีร้านส้มตำนะ
เทรุอยากเข้าห้องน้ำ เลยจำใจต้องไปร้านกาแฟ สั่งพุดดิ้งมากินกับเอสเปรสโซ่ด้วย (เอ๊ะ มันเข้ากันตรงไหน ฮา) อันนี้ก็อร่อยแบบเซอร์ไพรส์อีกละ 80 บาท แพงไปนิดแต่อร่อยดี
หาด ซันไรส์
ฝั่งนี้โรงแรมสวยมาก เท่าที่เห็นจะมีแต่ฝรั่งไม่ค่อยมีคนไทย
เทรุไม่ชอบเพราะลมแรง ที่สำคัญเดินไกลด้วย ถ้าจะไปขึ้นเรือก็ต้องไปที่หาดพัทยา เราเลยไม่เคยพักกันที่หาดนี้เลย
เออ ใช่ เรื่องนี้ไม่บันทึกไม่ได้ ปีนี้เริ่มมีคนจีนมาเที่ยวหลีเป๊ะมากขึ้นแล้ว เสียงดังมากกกก วุ่นวายมากกกกก เทรุบอกว่า รร แรกที่ไปพักก่อนใหม่มาคนจีนเพียบเลย เสียงดังทั้งกลางวันกลางคืน พนักงานไปพูดก็ไม่ฟัง ดีนะที่เราย้ายมาพักที่บันดาหยา ไม่งั้นแย่เลย
บ่ายๆ ลงไปเล่นน้ำที่หาดหน้าโรงแรม แล้วก็แวะไปนวดไทยมาด้วย
เย็นทานข้าวที่เดิม กุ้งกับปลาที่ฝากไว้เมื่อวานนั้นแหละ ตอนคิดเงินปรากฏว่ามีกุ้งที่ไม่ได้สั่งอยู่ในบิลด้วย พอถามก็ได้ความว่า อ๋อ พนักงานเสริฟผิด อ้าว ทำไมพนักงานผิดแล้วเราต้องจ่ายล่ะ เกือบโวยไปละ แต่ก็ช่างมันเถอะ ไม่อยากบ่นให้เสียอารมณ์ กินไปแล้วก็จ่ายๆ ไป
ถ้าเราไม่มีกุ้งของเราใหม่ก็คงเอะใจอยู่บ้าง แต่วันนี้เราก็มีกุ้ง ใหม่เลยไม่ได้คิดอะไรตอนพนักงานเอามาเสิร์ฟครั้งที่สอง คราวหน้าต้องระวัง
2015-12-31
วันกลับแล้วจ้า
ทานข้าวเช้าแล้วก็เช็คเอ้าท์ เตรียมตัวกลับ
ทะเลสวยเหมือนเดิม ยังไม่อยากกลับเล้ยยยยย อยากอยู่นานๆ แต่เมกุมิกลับญี่ปุ่นวันที่ 2 ละ อยากมีเวลาอยู่กรุงเทพสักวัน
ขึ้นสปีดโบ้ทที่นี่
รูปคู่ รูปเดียวของทริปนี้
ถึงหาดใหญ่ประมาณเที่ยง แล้วก็ไปรอขึ้นเครื่องที่สนามบิน ทานข้าวกลางวันที่สนามบินเลย เมกุมิได้กินบะหมี่น้ำสมใจ
สามวันที่กรุงเทพ ไว้จะมาเล่าในโอกาสถัดไป (ถ้าไม่ขี้เกียจนะ)
happy hipster mommy 
