Umi no hi หรือวันแห่งท้องทะเล ของปี 2020 นี้ เป็นปีที่อากาศแปลกมากๆ
ฝนตกหนักแทบทุกวัน อย่าว่าแต่ไปทะเลเลย อยู่บ้านก็เปียกแฉะไปหมด แม้แต่ซักผ้าก็ยังไม่แห้ง
ถึงอากาศจะแย่ ไหนๆ เราก็ไปถึงเกียวโตแล้ว ก็เลยถือโอกาสนี้พาคุณปู่ไปเที่ยวค้างคืนกันสักหน่อย สนับสนุนโรงแรมให้เค้ามีรายได้ด้วย
2020-7-17
เอาพี (หมา) ไปฝากไว้ที่บ้านน้องกิ๊กตั้งแต่คืนวันก่อนหน้า วันนี้เรามาอยู่กันที่ Amanohashidate
จากเกียวโต ใช้เวลาขับรถหนึ่งชั่วโมงเศษๆ เมื่อก่อนยังไม่มีทางด่วนต้องขับรถอย่างน้อยๆ 3 ชั่วโมง ตอนนี้สะดวกสบายแล้ว
หากจะขึ้นไปจุดชมวิวเราก็สามารถที่จะนั่งเคเบิลคาร์ขึ้นไปได้ อากิชอบเชียวแหละ



ช่วงโควิดนี้ ร้านรวงปิดกันเกือบหมด ก็พอเข้าใจได้นะ เมื่อไม่มีนักท่องเที่ยวก็ไม่มีรายได้ ไม่รู้จะเปิดไปทำไม เช้าเราจึงต้องฝากท้องกันที่แมคโดนัล กะว่าสายๆ ค่อยหาร้านกินมื้อใหญ่ๆ หาอยู่นานมากแต่ไม่มีร้าน ต้องขับไปไกลถึง Ine ถึงพอมีร้านอาหารบ้าง
เมือง Ine เป็นเมืองติดชายทะเลที่มีชื่อเรื่อง Funa-ya หรือ Boat house บ้านแทบทุกหลังจะมีเรือจอดอยู่ที่ชายน้ำ สวยงามมาก ใครที่สนใจสามารถอ่านรายละเอียดได้จาก Japan-Guide



วันนี้เราพักกันที่นี่ค่ะ Sea-Side Satake เป็นโรงแรมเล็กๆ ติดชายทะเลที่เมือง Kyo-tango (อ่านว่า เคียวทังโกะ) อาหารอร่อยมาก ปลื้มสุดๆ
ญี่ปุ่นเป็นประเทศเกาะที่มีภูเขาคิดเป็น 70% ของพื้นที่ทั้งหมด ส่วนใหญ่แล้วเวลาตัดถนนก็จะเจาะอุโมงค์ผ่านภูเขาไปเลย จะไม่อ้อมให้เสียเวลา แต่ว่าเส้นทางจาก Ine มาที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นถนนเลียบเขา บางจุดเป็นเหวสูงมากชนิดที่ว่าถ้าขับรถตกถนนคงจะไม่รอดแน่ๆ ไม่เคยเห็นถนนที่ไหนจะน่าหวาดเสียวขนาดนี้เลย
ป๊ะป๋าเก่งมาก ขับรถผ่านมาได้อย่างชิวๆ คนนั่งข้างๆ นี่สิ จิกขามาตลอดทางเลย ฮา…


ที่โรงแรมมีห้องอาบน้ำแบบส่วนตัวให้ใช้ด้วย ต้องจองเวลาก่อน ดีตรงที่เราไม่ต้องไปใช้ห้องอาบน้ำรวม ระหว่างที่รอป๊ะป๋ากับโอจี้จังไปตกปลา อากิกับมี้ก็ไปอาบน้ำรอก่อน
อากิก็อึดมากเลยนะ ไม่ได้นอนกลางวันเลย งีบแค่นิดๆ หน่อยๆ แต่ไม่เหนื่อยไม่งอแงเลย

และแล้วก็ถึงเวลาทานอาหารเย็น
ก็ทานกันในห้องนี่แหละค่ะ เยอะแยะมากกินท้องแทบแตก ซาชิมิ ปูและหอยนึ่ง เทมปุระ ฯลฯ



ทริปนี้เกียวโตนี้ปัญหาที่เจอกับโรงแรมก็คือไม่มีเตียงเด็ก ถ้าที่นอนเป็นฟูกก็ไม่มีปัญหา ไม่ต้องกลัวว่าเด็กจะตกเตียง แต่ถ้าเป็นเตียงที่สูงหน่อย ก็ต้องคอยระวัง พ่อแม่ต้องนอนประกบสองข้าง โชคดีที่โรงแรมนี้เป็นฟูกแบบปูพื้น
คงเพราะไม่ได้นอนกลางวัน อากิหลับดีมากๆ คืนนี้ นอนรวดเดียวถึงเช้าเลย

เช้าวันต่อมา หนุ่มๆ ไปตกปลากัน เราสองคนแม่ลูกก็เล่นน้ำทะเลกันที่หน้าโรงแรม อากาศค่อนข้างเย็นเลยให้อากิเล่นแค่แป๊บเดียว เสร็จแล้วก็ขึ้นมาอาบน้ำ เตรียมตัวเช็คเอ้าท์กัน


ที่เมืองเคียวทังโกะนี้ เมล่อนมีชื่อเสียงมาก เป็นชนิดที่ปลูกบนดินทรายที่เรียกว่า 砂丘メロン เนื้อสีเขียว
ขากลับเราก็เลยแวะซื้อเป็นของฝากเพื่อนๆ ที่อยู่โตเกียว ซื้อมาไม่กี่ลูก พอลองชิมแล้วอยากจะกลับไปซื้อที่เกียวโตอีกก็ไม่ทันซะแล้ว
เป็นเมล่อนที่อร่อยที่สุดในชีวิตเลย อันนี้ไม่ได้เวอร์
นอกจากเมล่อนชนิดนี้แล้วก็มีอีกหลายชนิดทั้งที่เคยเห็นและไม่เคยเห็น มีลูกเล็กลูกใหญ่ สีเขียวบ้าง สีเหลืองบ้าง เปิดโลกเมล่อนให้เราจริงๆ ปกติไม่เคยซื้อผลไม้ชนิดนี้มาทานเลยค่ะเพราะว่าแพง ฮา…

แวะทานข้าวกลางวันที่อามาโนะฮาชิดาเตะแล้วก็ยิงยาวกลับเกียวโตเลยค่ะ
ขากลับโตเกียว ชวนน้ากิ๊กนั่งรถมาด้วย ระหว่างทางเม้าท์กันสนุกม๊าก
ปิดทริปเลยละกันเนอะ