8/08 Tokyo German Village
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นช่วงหยุดยาวที่ญี่ปุ่น
คนที่หยุดโอบ้งสัปดาห์นี้ก็คงจะหยุดพักผ่อนกัน แต่ที่บริษัทเราไม่มีหยุดโอบ้ง จะสามารถเลือกวันหยุดได้เองช่วงไหนก็ได้ตั้งแต่ กค ถึง กย บ้านเราก็คิดว่าจะหยุดพักร้อนกันช่วงปลายเดือนกันยา ตอนนั้นอากาศคงจะดีขึ้นหน่อยไม่ร้อนมากเท่าเดือนนี้
แต่ถึงจะหยุดก็คงไม่ได้ไปไหนหรอก Covid ruined everything…
ไหนๆ ก็หยุดยาวแล้วเนอะ พาลูกไปเที่ยวสักหน่อยละกัน โจทย์ที่ให้ป๊ะป๋าคือ อยากไปเก็บผลไม้แล้วก็พาลูกเล่นน้ำ ป๊ะป๋าก็ทำการบ้านแล้วเสนอ ドイツ村 ที่จังหวัดชิบะมา มีฟาร์มบลูเบอร์รี่อยู่ใกล้ๆ พอเราเก็บเบอร์รี่เสร็จก็ไปทานกลางวันที่นั่นเลย แล้วก็เล่นน้ำกันช่วงบ่าย
(อันที่จริงแล้ว ทางเมืองโตเกียวขอร้องไม่ให้เดินทางข้ามจังหวัด แต่เราก็คิดว่าเราไปในสถานที่กลางแจ้งที่อากาศถ่ายเทได้ดี คนไม่แออัด คงไม่เป็นไรหรอก เอาเป็นว่าอย่าดราม่าก็แล้วกันเนอะ นี่ก็แทบไม่ได้ไปไหนแล้ว ช่วงวันธรรมดาก็ wfh ตลอด)
วันหยุดยาววันแรก รถติดหนักเลย จากที่กะว่าน่าจะใช้เวลาประมาณ 1.5 ชม จากบ้านเราก็กลายเป็น 2 ชั่วโมงแทน แต่ก็ดีเหมือนกันเพราะลูกนอนในรถ พอถึงตื่นมาก็สดชื่นพอดี
บ้านเราจะฝึกลูกให้มีกิจวัตรประจำวันที่เป็นเวลา ถึงเวลากินข้าวต้องกิน ถึงเวลาเล่นก็เล่น ถึงเวลานอนก็นอน เพราะฉะนั้นเวลาที่มาเที่ยวแบบนี้เนี่ย เราก็จะไม่สามารถทำตามตารางนั้นได้แบบเป๊ะๆ บางทีลูกก็จะเหนื่อย ง่วงนอนและมีงอแงบ้าง ข้าวก็อาจจะกินเยอะ หรือไม่กิน ก็ต้องทำใจ กินเยอะก็ให้ ถ้าไม่กินก็ไม่บังคับ

อากาศร้อนมากกกกกก พอมาถึงสวนบลูเบอร์รี่เห็นแดดแล้วก็คิดในใจว่าพลาดแล้ววววว ไม่ได้เอาหมวกมาให้ลูก (แต่ถึงเอามาก็คงไม่ใส่ ขี้รำคาญมาก) ก็จัดการทาครีมกันแดดให้ลูกแล้วก็ลุยเลยจ้า

ตุ้มๆ ต่อมๆ ว่าคราวนี้จะกินมั้ย คราวที่แล้วพาอากิไปฟาร์มบลูเบอร์รี่ที่ Izu แทบไม่กินเลย ป้อนให้ก็คายออกมา ก็คิดว่าคราวนี้จะกินมั้ยนะ ก็ไม่เป็นไรถ้าไม่กินก็ให้เก็บกลับบ้านถือเป็นกิจกรรมที่ทำกันสนุกๆ ก็แล้วกัน
ผิดคาดเลย อากิกินเยอะมากๆๆๆๆ กินเยอะจนทานข้าวกลางวันไม่ได้เพราะอิ่มมาก นี่ล่ะน้าเลี้ยงลูก อย่าไปคิดแทนลูก อะไรที่ไม่กินไม่ชอบก็ไม่ใช่จะตลอดไป ลองให้อีกสักวันอาจจะกินก็ได้
ที่สวนนี้ไม่มีการจำกัดเวลา กินเท่าที่อยากกินได้เลย แต่ด้วยความที่อากาศมันร้อนอบอ้าวมาก เดินเก็บอยู่ไม่นานก็ไม่ไหวแล้ว เหงื่อออกจนเสื้อผ้าเปียกไปทั้งตัว (ใครว่าญี่ปุ่นอากาศดี มา ลองมาเที่ยวเดือนสิงหาดูนะ หุหุ)
จากฟาร์ม ขับรถไปอีกประมาณ 3 กิโลเมตรก็ถึงดอยซ์มุระ แวะทานข้าวเที่ยงกันแถวๆ นั้น พิซซ่ากับใส้กรอก จังค์มาก แต่ไม่มีทางเลือกก็ต้องกินไป
คุณยายรีเควสขอรูปอากิแบบหล่อๆ จัดไปคับยาย หล่อพอมั้ย






